Barış Manço’nun sorduğu gibi
“ ... Su üstüne yazı yazsan kalır mı ?” bilmem ama belleklere kazınan anılar duvarlar
yıkılsa da hep kalır ve kalacaktır ! Tıpkı
Roger Waters’ın The Wall İstanbul Konseri gibi.
Roger Waters'ın 40 yıl öncesinde yazdığı şarkıları , şarkı
olmanın ötesinde bir tavrı, duruşu 40 yıl sonrada aynı tazelikte ,aynı
gerçekçilikte ve aynı güncelliğinde halen büyük bir lezzetle sunuyor tüm
insanlığa ...
Bundan 5 yıl evvel
Boğazın Kıyısında ( Kuruçeşme ) Ayın Karanlık Yüzünü ( Darkside Of The Moon )
göstermişti bizlere , büyük bir hayranlıkla ayın görünmeyen yüzünden dünyaya
bakmıştık hepbirlikte ve wish you were here bile demiştik
Bu kez de zihinlerde , düşüncelerde , davranışlarda ,
eylemlerde , tavırlarda birtürlü
yıkılamayan duvarları birkez daha yıkmak üzere
dikilmişti küçücük boyuna bakmadan devasa koruyucularına rağmen uçsuz bucaksız
duvarın karşısına ... Hem de yanında ki üç beş çocukla !
Önce oyuncak uçak denedi ama beceremedi yıkmayı , her
saldırda duvar yeniden ve daha güçlü örülüyordu her nedense . Sonra birden duvarda hayatlarını hep duvara, duvarlara
karşı savaşırken ya da işerken diyelim anlayacağımız dilde olsun , kaybedenlerin
resimleri süslemeye başladı . Bu acı
verici olağanüstü görsellik , zaten duvarları yıkmaya meğilli kitlenin
ruhundaki duvarları temellerinden çatırdatmaya yetti .
Waters bir anda Gezi
Parkı uğruna hayatlarını feda eden beş
genç adamın resmini duvara yansıttığında ve devlet terörünü lanetlediğinde kitlenin ruhundaki duvarları yıkılayazmıştı bile . Duvarın
ardını görünür kılmış sis perdesini dağılmıştı .
“Hey Teacher leave
those kids alone ! All in all you're just another brick in the wall. “
Hey sen , bu çocukların ruhunu rahat bırak , nihayetinde
sen de yalnızca duvarda ki bir tuğlasın ...
Küçük bir dokunşla yıkılacak kadar küçük !
Sonrasında albümdeki şarkılar Water’ın ve Pink Floyd’un
neden zaman akıp gitsede her zaman
dünyanın en önemli figürlerinden biri olarak kalacağının kanıtılarcasına aktı geceye
notalarda ve monitöre dönüşüp
yıkılıncasına kadar unutulmaz görsellerle duvarın üstüne ...
Bittiğinde sona eren yalnızca bir konser değildi , başka
birşey başlıyordu ...
Aylak Adam
Ağustos 2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder